Sleepstatus, het geesteskind van Markland Starkie (van over de vijver), maakt niet het soort muziek waarnaar je wilt luisteren tijdens een autorit. Het is kronkelend en zachtaardig; hypnotisch. Luisteren naar ‘Life vs. Love’, geeft me bijvoorbeeld letterlijk het gevoel dat mijn hoofd en schouders heen en weer schommelen, langzaam en soepel. Als ik dit op de radio had terwijl ik van SF naar LA reed, weet ik zeker dat ik van de weg naar de oceaan zou rijden. Ik denk ook niet dat het me kan schelen. De lo-fi harmonie en complexe gitaarwerk in vingerstijl verrijkt me volledig. Perfecte muziek om naar te luisteren met de lichten uit en de koptelefoon aan.
Ik vond het in het begin niet leuk, omdat ik meestal geen dingen dit soort dingen hoor. Ook bekijk ik mijn muziek meestal in de auto of terwijl ik aan het wandelen ben. Het was pas toen de tien minuten durende (en bijna perfecte) “geheugenspellen” ‘s nachts opkwamen, toen mijn shuffle willekeurig was, die ik door de muziek hoorde en de kern van het nummer raakte. Het is zoveel meer dan alles wat de (naar mijn mening overschatte) band Radiohead probeert te zijn. Wees gewaarschuwd: dit is geen gemakkelijke band om naar te luisteren. Het is absoluut niet pop, en het kost moeite om ermee te zitten en de gevoelens je in te halen. Maar het is het waard.
Bekijken.
Rivers-slapende staten.