Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
Roger Ash & Walter Simonson
door Roger Ash
Sommige mensen geloven dat de San Diego Comic-Con de BE ALL is en alle stripconventies beëindigen. En hoewel het de grootste en behoorlijk verdomde indrukwekkend is, is het slechts een van de vele conventies die vormen wat ik als congresseizoen beschouw. Dit is de tijd van het jaar waarin de meeste regionale en nationale komische conventies plaatsvinden, die dit jaar in april door C2E2 lijkt te worden geboekt door C2E2 en de New York Comic Con in oktober. Ik schreef over mijn avonturen op C2E2 hier en bij Heroes hier. Ik was teleurgesteld om de Chicago Comic-Con dit jaar te missen, omdat het meestal een jaarlijks evenement voor mij is, maar het was in strijd met andere plannen. Dit weekend ben ik bij de Baltimore Comic-Con. Ik heb de panelen voor congresorganisator Marc Nathan dit jaar weer gepland, dus je maakt een goede kans om me in het paneelgebied te vinden als je er bent en wilt langskomen en hallo zeggen. En je leest hier over een week of twee mijn avonturen in Baltimore.
Dus ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat ik graag naar komische conventies ga. Waarom? Nou, er zijn een paar redenen. Ten eerste is het leuk om een weekend door te brengen met gelijkgestemde mensen. Dat klinkt misschien als een vreemd ding om te zeggen, omdat ik voor een stripwinkel werk en elke dag op het werk strips denk en praat. Het verschil is tweeledig. Eerst word ik elke dag op het werk omringd door dezelfde groep mensen. Ik klaag hier niet over, maar het is leuk om eruit te komen en te horen waar andere stripfans het over hebben. Ik hoor graag over welke strips andere mensen lezen en zijn enthousiast over. Ten tweede, op een conventie, ben je de hele dag rond strip- en popcultuurfans. Dat is leuk en het geeft je voldoende tijd om met mensen te praten over de dingen waar we van houden. Aan het einde van een conventie ben ik altijd nieuw leven ingeblazen over strips.
Ten tweede is het ontmoeten van vrienden. In mijn werk bij Westfield heb ik contact met een aantal verschillende mensen in de stripindustrie. Maar we zijn allemaal verspreid over het hele land en zien elkaar meestal niet. Conventies brengen ons allemaal samen. Het is geweldig om samen te komen met vrienden die ik door de jaren heen heb gemaakt door werk. Ik ben ook vrienden geworden met sommige mensen van het John Byrne Forum en we maken er altijd een punt van om bij conventies samen te komen. In beide gevallen komen we samen voor maaltijden of drankjes en bs -sessies in de late nacht in de hotelbar. Het is eigenlijk een grote, leuke familiereünie.
Roger Ash & Sergio Aragones
Ten derde is het ontmoeten van makers. We hebben echt het geluk stripfans te zijn, omdat de makers van hen zo bereid zijn om de fans te ontmoeten. Ik ben in strips gekomen omdat ik een fan ben van strips. Een favoriete maker persoonlijk ontmoeten of ze in een paneel horen spreken is spannend. Mensen ontmoeten zoals Will Eisner, Joe Kubert, Gene Colan, Steve Gerber, Nick Cardy, Steve Englehart, John Romita, Walter Simonson, George Perez, Sergio Aragones en vele anderen in de loop der jaren is een voorrecht, een eer en een spanning geweest .
De Swedish Chef Convent Sketch van Roger Langridge
Eindelijk is er winkelen. Als u op zoek bent naar iets komisch gerelateerd van dat moeilijk om terug te vinden naar dat speelgoed dat u als kind had en vernietigd bent, is de kans groot dat u het op een conventie kunt vinden. Hoewel ik niet meer op zoek ben naar bepaalde rugkwesties, omdat er tegenwoordig zoveel strips worden verzameld, is er altijd die speciale, onverwachte vondst. Onlangs heb ik genoten van het vinden van oude Dell-cartoon-gebaseerde strips zoals Yogi Bear en Quick Draw McGraw. Deze zijn nooit verzameld en kunnen duur worden, maar de verhalen zijn geweldig leuk en maken me gelukkig, dus ze zijn de prijs waard. Ook begon ik een aantal jaren geleden te verzamelen met het verzamelen van congresschetsen. Ik hou van originele kunstwerken van mijn favoriete komische artiesten. Kijkend naar hen brengt altijd een glimlach op mijn gezicht. Toen ik begon, zwierven dinosaurussen over de aarde en de schetsen waren redelijk goedkoop, waarbij $ 50 een echt, echt dure schets was. Tegenwoordig zijn de prijzen gestegen en kunnen ze variëren in de honderden dollars, maar de schetsen zijn uitgebreider geworden en meer als commissies dan schetsen. Het ding is dat je de bank niet hoeft te breken om congresschetsen te krijgen. U kunt iets vinden dat bijna elk budget past. En veel kunstenaars verkopen meestal schetsboeken die veel stukken verzamelden die je nergens anders zult zien. Deze zijn geweldig voor fans van stripkunst zoals ik.
Dus dat zijn mijn belangrijkste redenen om naar congressen te gaan. Als ik het zou doen, komt het neer op ik denk dat ze leuk zijn. Ze zullen je verslijten, het kost me meestal een paar dagen om na een conventie te herstellen, maar het is het waard. Als je nog nooit eerder naar een stripverdrag bent geweest, raad ik je aan om er een te proberen. Ik denk dat je een geweldige tijd zult hebben. Voor degenen onder u die dat wel hebben, waarom ga je en heb je congresverhalen om te delen? Zo ja, plaats ze hieronder!
Lees nu een stripverhaal!